Przejdź do głównej zawartości

Spod łabędz(k)iego pióra

Spod łabędz(k)iego pióra

Szukaj na tym blogu

Biblioteczny salonik rękodzieła

w dniu kwietnia 09, 2024

Pobierz link
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

Baner promujący spotkanie. Po lewej stronie dłonie trzymające gliniane serce.

Już jutro kwietniowa odsłona "Bibliotecznego saloniku rękodzieła". Serdecznie zapraszamy o godzinie 17:00.

Plakat promujący spotkanie. U góry dłonie trzymające gliniane serce.

Pobierz link
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty

Józef Wittlin: ,,Sól ziemi” - recenzja

Józef Wittlin - "Sól ziemi" Jest koniec lata 1914 roku we wschodniej Galicji, na Huculszczyźnie, w fikcyjnej miejscowości Topory - Czernielica, na małej stacji kolejowej, Piotr Niewiadomski ,,od lat dwudziestu ładuje zboże, drzewo, kartofle oraz beczki ze spirytusem pędzonym w okolicznych gorzelniach…”. Ten 40- letni huculski chłop ,,czyścił lampy stacyjne, nalewał naftę i zamiatał tak zwaną poczekalnię. Gdy trzeba było, pomagał przy naprawianiu toru, usuwał spod szyn przegniłe podkłady, sypał żwir, niekiedy jeździł nawet z inżynierem drezyną”. ,,Całe życie Piotra wypełnione było noszeniem”. ,,Nosił ponadto barani kożuch, po ojcu oraz nazwisko. Ojca swego nie znał. Matka była Hucułką i do późnej starości kurzyła fajkę”. ,,Legendarny ojciec był (…) Polakiem i nazywał się Niewiadomski”. ,,Dla (…) chałupy, pokrytej słomą, siedział Piotr w Toporach przez całe życie…”. ,,Zamiast całej chudoby miał psa”. ,,Czemu Piotr nie żenił się z Magdą? To pytanie niera

George Orwell: ,,Na dnie w Paryżu i Londynie” - recenzja

George Orwell - ,,Na dnie w Paryżu i Londynie” Eric Blair - bo tak brzmi właściwe nazwisko Georga Orwella - zasłynął głównie jako autor słynnych książek: ,,Folwark zwierzęcy” i ,,Rok 1984”. ,,Pamiętnik opisujący życie w ubóstwie”, bo taki podtytuł nosi pierwsza jego powieść pt. ,,Na dnie w Paryżu i Londynie” jest zapisem własnych doświadczeń i refleksji autora, który wiosną 1928 roku zawitał do Paryża z zamysłem pisania powieści. Niestety, literackie niepowodzenia i brak funduszy spowodowały, iż pisarz zmuszony był podjąć pracę zarobkową i to najniżej płatną. Został więc pomywaczem ( plongeurem ) w paryskiej restauracji hotelowej. Tutaj doświadczył ciężkiej, urągającej godności ludzkiej mordęgi. W skandalicznych warunkach, w ponurych, brudnych, obskurnych kuchennych podziemiach hotelu ludzie pracowali nieustannie po 17 godzin na dobę. Wycieńczeni, niedożywieni, poniewierani przez pracodawców, którzy w żaden sposób nie dbali o zapewnienie pracującym znośnych warunków pracy.

Mary Shelley: ,,Frankenstein” - recenzja

Mary Shelley - ,,Frankenstein” Było wyjątkowo zimne, deszczowe lato 1816 roku. 19-letnia, niezwykle inteligentna i uzdolniona Mary Shelley przybyła wraz ze swoim mężem, także poetą, Percy Shelley’em oraz grupą przyjaciół wśród których prym wiódł lord Byron jak i autor ,,Mnicha”- Matthew Lewis, nad Jezioro Genewskie, by wypoczywać w otoczeniu niezwykłej przyrody Alp Szwajcarskich. Deszczowa pogoda sprzyjała snuciu wieczornych, kominkowych opowieści o duchach. George Byron zaproponował, by każdy z zebranych napisał utwór grozy. I tak 16 czerwca 1816 r. Mary Shelley zapoczątkowała neogotycką powieść pt. ,,Frankenstein albo nowy Prometeusz”. Tylko ona wywiązała się w całości z zadania, a dzięki temu współcześnie, po 200 latach od tamtego czasu na nowo odkrywamy wartościową literaturę ocenianą dziś jako powieść psychologiczna z elementami grozy czy science-fiction. Niewątpliwie jest to książka, w której najważniejsze są przesłania o wydźwięku psychologiczno - filozoficz

Obsługiwane przez usługę Blogger