Współczesna poczytna włoska
pisarka, która publikuje pod przybranym nazwiskiem. Prawdopodobnie pochodzi z Neapolu.
Jej powieść to zwierzenia
47-letniej samotnej kobiety, wykładowczyni literatury angielskiej, która po
wyjeździe na stałe córek do swego ojca do Kanady zostaje sama. Początkowo rozkoszuje się wolnością.
Wyjeżdża więc na długi urlop
nad włoskie morze, lecz tam do głosu dochodzą demony jej trudnej przeszłości i
macierzyństwa.
To wszystko dzieje się po
spotkaniu z osobliwą rodziną neapolitańczyków. Główna bohaterka intensywnie
przeżywa pojawiające się skrajne emocje. Sięga pamięcią do dzieciństwa oraz
wydarzeń sprzed lat, kiedy jako młoda matka popełniła mnóstwo trudnych do
naprawienia błędów w relacji ze swoimi córkami.
Książka jest głęboką analizą
kondycji ludzkiej. Obnaża nasze najskrytsze tajemnice, pokazując, że nie ma
postaci ,,kryształowych”, wszyscy jesteśmy słabi i zdolni do niegodnych czynów.
Wciągająca, napisana lekko, z
wyczuciem, porusza dogłębnie ludzkie dramaty, zwłaszcza matek i córek.
Autorką recenzji jest p. Małgorzata Życińska.
Do tej pory z powieści Ferrante przeczytałam jedynie "Genialną przyjaciółkę", ale chętnie sięgnę po inną książkę tej autorki. Pani Małgorzato, dziękuję za recenzję.
OdpowiedzUsuńPani Ewo, "Genialna przyjaciółka" to pierwszy tom serii. Jeśli nie miała Pani okazji przeczytać pozostałych części, zachęcamy do skorzystania ze zbiorów naszej biblioteki.
OdpowiedzUsuńJa też chętnie skorzystam.
OdpowiedzUsuńSerdecznie zapraszamy do biblioteki.
Usuń