Sylvia Plath - ,,Szklany klosz”
Ester jest młodą kobietą,
piękną i uzdolnioną. Mieszka wraz z matką na przedmieściach Bostonu, a gdy
otrzymuje stypendium w jednej z redakcji gazet dla kobiet w Nowym Jorku, wydaje
się, że świat stoi przed nią otworem. Tak się jednak nie dzieje, gdyż panna
Esther nie potrafi odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Nie cieszy jej praca,
dystansuje się od nowo poznanych przyjaciół, a mężczyzna, z którym planowała
przyszłość, zawodzi. Dziewczyna jest nieszczęśliwa i samotna. Cierpi na
depresję, a życie coraz bardziej ją przeraża.
Każdy dzień staje się dla
bohaterki próbą wyzwolenia się spod szklanego klosza niemocy i psychicznej
udręki, ale także planowaniem zakończenia tejże.
Autorka w niezwykle
autentyczny sposób ukazuje w swej powieści dramat człowieka pogrążonego w
głębokiej depresji.
Sylvia Plath cierpiała z
powodu choroby afektywnej dwubiegunowej.
Powieść ,,Szklany klosz”
ukazała się w niespełna miesiąc przed śmiercią autorki. Jej bohaterka, Esther,
podobnie jak autorka nie potrafi
wydostać się z mrocznych zakamarków duszy pogrążonej w rozpaczy.
Powieść porusza do głębi. Aktualne i realistyczne studium choroby, która może dotknąć każdego.
Autorką recenzji jest p. Małgorzata Życińska.
Czytałam "Szklany klosz" w czasach studenckich, ale pamiętam, jakby to było wczoraj. Bardzo dziękuję za wpis poświęcony tej pięknej, ale jakże smutnej książce.
OdpowiedzUsuńPiękna i bardzo poruszająca książka. Bardzo dziękuję za recenzję.
OdpowiedzUsuń