Pat Conroy: ,,Książę przypływów” - recenzja

 

Pat Conroy - ,,Książę przypływów”

Ponad 700- stronicowa epicka opowieść, która doczekała się także filmowej adaptacji o tym samym tytule, to napisana językiem emocji i własnych doświadczeń książka amerykańskiego pisarza - Pata Conroy’a.

Jest to głęboko poruszająca historia pewnej amerykańskiej rodziny żyjącej w Karolinie Południowej w połowie XX wieku.

Przeznaczeniem rodziny Wingo jest od lat połów krewetek, ale także mozolne dążenie do poprawy losu i osiągnięcia sukcesu na miarę amerykańskiego snu.

Niestety, życie nie jest dla Wingo łaskawe, a członkowie rodziny są uparci, skłonni do przemocy ekscentryczni, fanatyczni religijnie, a także wpisują się w małomiasteczkową mentalność mieszkańców południa Ameryki tamtych lat.

Konsekwencje ich życiowych wyborów spadają na najsłabszych członków rodziny - rodzeństwo; Luka, Toma i Savannah Wingo.

Ich dzieciństwo to ogrom bólu, cierpienia, rozczarowań i samotności.

Egoistyczna i brutalna miłość rodziców doprowadza rodzeństwo do wielu tragedii, a w dorosłym życiu pojawiają się rany trudne do zagojenia. Tym co zespala całą trójkę jest ich silna, bratersko-siostrzana więź i bezwarunkowa miłość, która przynosi ukojenie.

Choć książka jest bardzo wyczerpująca emocjonalnie z powodu niekończącego się pasma cierpień i udręk jej bohaterów, to zakończenie daje nadzieję, iż nawet największe ludzkie tragedie nie muszą zniszczyć człowieka. Tę siłę do pokonania demonów przeszłości daje z pewnością wsparcie najbliższych. Tak jak u rodzeństwa Wingo.

Oprócz ogromnego ładunku emocjonalnego, powieść Conroy’a zawiera w sobie groteskę, humor, piękne opisy współistnienia człowieka z przyrodą, fragmenty poezji i sporą dawkę wiedzy o problemach dwudziestowiecznego Południa (rasizm, konformizm, uprzedzenia i stereotypy).

,,Książę przypływów” to trudna powieść, przemawiająca do czytelnika ogromnym ładunkiem emocji, zwłaszcza tych skrajnych.

Jest to także historia trudnych relacji damsko-męskich, w których ludzie się zagubili, ale ich postawy ciągle podlegają zmianom.

Dobro i zło waży się i ciągle wrze w bohaterach niczym gotująca woda, a oni sami, skłonni do agresji, nieustępliwości i manipulacji, żyją pełnią życia i swoimi marzeniami.

Może dlatego powieść jest tak wciągająca, a czytając ją wyczuwamy wszystkie emocje jej bohaterów.

Napisana ładnym, plastycznym językiem, zachęca do zanurzenia się w świecie rodziny Wingo. Polecam.

 

 Autorką recenzji jest p. Małgorzata Życińska.