Wszyscy słyszeliśmy o Januszu Korczaku, nie każdy jednak wie, że ten znany pisarz, pedagog i działacz społeczny właściwie nazywał się Henryk Goldszmit. Pseudonim zaczerpnął z dzieła Józefa Ignacego Kraszewskiego, w którego twórczości zaczytywał się już jako młody chłopak.
Korczak był człowiekiem wszechstronnym, udzielającym się na wielu polach. Jako lekarz-pediatra pracował w różnych szpitalach, w tym również w szpitalach zmilitaryzowanych, co sprawiło, że uzyskał stopień majora rezerwy. Prowadził też swoją prywatną praktykę, w ramach której bezinteresownie pomagał najuboższym.
Janusz Korczak był znany przede wszystkim z aktywnej działalności w interesie dzieci. Nazywa się go prekursorem działań na rzecz praw dziecka-człowieka. Pracował w czytelni dziecięcej, był dyrektorem Domu Sierot, którego - mimo swojego żydowskiego pochodzenia i namowy przyjaciół - nie opuścił nawet w obliczu II wojny światowej.
Zadebiutował w 1896 roku na łamach tygodnika satyrycznego "Kolce". Opublikował wówczas humoreskę zatytułowaną "Węzeł gordyjski". Sześć lat później z jego inicjatywy zaczęto wydawać czasopismo "Mały Przegląd", adresowane do młodych czytelników. Wśród najbardziej znanych dzieł tego pisarza dedykowanych dzieciom należy wymienić takie tytuły jak: "Król Maciuś I" oraz "Kajtuś Czarodziej".
W 1920 roku Korczak opublikował jedną ze swoich najważniejszych prac z zakresu pedagogiki, zatytułowaną "Jak kochać dzieci".
Za życia, ale również pośmiertnie otrzymał wiele odznaczeń i orderów, w tym Order Orła Białego.
Brawa za wpis.
OdpowiedzUsuń