Z archiwum literatury - 130. rocznica urodzin B. Schulza

 

Bruno Schulz znany jest głównie jako pisarz, ale parał się również malarstwem, rysunkiem i grafiką.

Na świat przyszedł sto trzydzieści lat temu, 12 lipca 1892 roku, w Drohobyczu na zachodniej Ukrainie. To niewielkie miasteczko była dla niego centrum wszechświata i bardzo niechętnie je opuszczał.

W swojej twórczości poświęcił mu tyle miejsca, że można by go właściwie uznać za kronikarza Drohobycza.   

Co ciekawe, jego przygoda z literaturą rozpoczęła się za namową Zofii Nałkowskiej, z którą korespondował i którą odwiedzał czasem w Warszawie.

Jego pisarski dobytek jest skromny ilościowo – do najsłynniejszych dzieł zaliczają się „Sklepy cynamonowe” oraz „Sanatorium pod Klepsydrą” – ale wybitny pod względem jakości. Dość powiedzieć, że jego proza doczekała się imponującej liczby opracowań i przekładów, a do grona jej miłośników należeli pisarze tego kalibru co Bohumil Hrabal czy John Updike.

Równolegle z talentami literackimi rozwijały się u Schulza pasje plastyczne. Bruno zilustrował nie tylko „Sanatorium pod Klepsydrą”, lecz także pierwsze wydanie powieści „Ferdydurke” Witolda Gombrowicza, w której się zaczytywał.

Zginął tragicznie w 1942 roku. Rok 1992, na który przypadła setna rocznica urodzin i pięćdziesiąta rocznica śmieci artysty, został ogłoszony przez UNESCO Rokiem Brunona Schulza.