John Steinbeck: ,,Myszy i ludzie” - recenzja

 

John Steinbeck - ,,Myszy i ludzie”

To krótka i wzruszająca historia przyjaźni dwóch włóczęgów: Georga Miltona i Lenniego  Smalla.

Georg to silny , energiczny mężczyzna, drobnej postury. Jego przeciwieństwem jest potężny, zwalisty Lenny, fizyczny gigant o umyśle dziecka. Ten upośledzony umysłowo osiłek nie potrafi respektować norm społecznych, zdany jest więc całkowicie na opiekę empatycznego, troskliwego Georga.

Przemierzając drogi od rancza do rancza w poszukiwaniu pracy, obaj marzą o własnym kawałku ziemi, na której mogliby spokojnie żyć, uprawiać ją i hodować króliki.

Nawet tak zwyczajne marzenia trudno jednak urzeczywistnić, a kłopoty czają się za każdy rogiem, tym bardziej, że umysł Lenniego płata figle i przysparza obu wielu zmartwień.

Georg czuje się w pełni odpowiedzialny za przyjaciela, chroni go i osłania przed złymi ludźmi  oraz wyciąga z tarapatów.

Ten niespełna 200- stronicowy utwór J. Steinbecka pięknie maluje prawdziwą przyjaźń między ludźmi, ale też pokazuje skomplikowane relacje, tęsknoty i marzenia osób poszukujących pracy, domu i własnego miejsca na ziemi.

Jest parabolą losu człowieka.

Porusza również tematykę społeczną - życie robotników i rolników pogrążonych w wielki kryzysie amerykańskim z I polowy XX wieku.

Charakterystyczny dla Steinbecka, prosty, zwięzły język oddający głębię wydarzeń i emocji sprawia, iż książka zapada w pamięć, skłania do refleksji i jest ponadczasowa.

Piękna, poruszająca opowieść.

Serdecznie zachęcam do przeczytania.

  

Autorką recenzji jest p. Małgorzata Życińska.