Z archiwum literatury - 147. rocznica urodzin Jacka Londona

 

Jack London to amerykański pisarz, który urodził się 12 stycznia 1876 roku w San Francisco, w Kalifornii. W rzeczywistości nazywał się John Griffith Chaney. Nazwisko „London” przejął od swojego ojczyma, Johna Londona.

Był niesłychanie barwną postacią, a jego życie obfitowało w nieoczekiwane zwroty.

Żyjąc w niedostatku, musiał wcześnie zacząć zarobkować.

Imał się najróżniejszych zajęć: był marynarzem, reporterem, trampem, gazeciarzem, kłusownikiem i poszukiwaczem złota w Klondike. Został nawet nielegalnym poławiaczem ostryg, a niebywała znajomość portowego życia, brawura i zamiłowanie do przygody sprawiły, że w wieku zaledwie szesnastu lat zyskał przydomek „księcia piratów ostrygowych”.  

Jako korespondent wojenny relacjonował wojnę rosyjsko-japońską z 1905 roku oraz wojnę domową w Meksyku.

W jego twórczości, po części naturalistycznej, po części romantycznej, a po części przygodowej, często pojawiały się wątki autobiograficzne. Pisał dużo: stworzył około 50 powieści, a także wiele reportaży, esejów i opowiadań.   

Do jego najsłynniejszych książek należą „Martin Eden”, „Zew krwi”, „Biały Kieł” i „Wilk morski”.

Umarł młodo, a okoliczności jego śmierci długo spowijała aura tajemnicy.

 

 

Autorką wpisu jest Anna Gogolin.